جراحی قلب
جراحی قلب ,جراحی قلب باز,جراحی قلب باز+فیلم,جراحی قلب باز,جراحی قلب,جراحی قلب بسته,جراحی قلب باز برای بیماران دیابتی,جراحی قلب باز چیست؟,جراحی قلب بسته چیست
توضیحاتی در مورد جراحی قلب
اگر تا به حال نام «جراحی قلب باز» به گوشتان خورده اما نمی دانستید به چه نوع عمل جراحی اطلاق می شود و چگونه انجام می گیرد، با ما باشید تا در این مقاله درباره این عمل قلب اطلاعاتی را برایتان بازگو کنیم.جراحی قلب باز با پیشرفت روز افزون علم پزشکی و به وجود آمدن دستگاه ها و روش های جدید درمان، همچون آنژیوپلاستی و همچنین عوارض ناشی از عمل جراحی قلب باز امروزه افراد بسیار کمی در سراسر دنیا از این عمل جراحی استفاده می کنند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد جراحی قلب صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
جراحی قلب چیست
جراحی قلب شاخه‌ای از علم جراحی است که توسط جراح قلب بر روی قلب و عروق بزرگ انجام می‌شود. این جراحی غالباً برای درمان بیماری‌های ایسکمیک قلب (مثل جراحی کنارگذر شریان کرنری)، اصلاح عیوب مادرزادی قلب یا درمان بیماری‌های دریچه‌های قلب به‌کار می‌رود. پیوند قلب نیز یکی از اعمال جراحی قلب محسوب می‌شود. تخمین زده می‌شود از هر سه بزرگسال آمریکایی یک نفر مبتلا به یک یا چند بیماری قلبی عروقی باشد. در سراسر دنیا هر ساله ۱/۲۵–۱ میلیون جراحی قلب بزرگسال انجام می‌شود که شایعترین عمل جراحی قلب CABG با روش مرسوم on-pump یعنی با کمک بای پس قلبی ریوی (CPB) می‌باشد. جراحی قلب گاه با روش‌های برش جراحی معمولی مانند جراحی قلب باز و گاه با روش‌های درون بین مانند باز کردن عروق مسدود با بالون صورت می‌گیرد.
علل جراحی قلب باز
جراحی قلب باز در موارد زیر انجام می شود: – برطرف کردن نقص هایی که در عملکرد قلب به وجود آمده است – تعویض دریچه های قلب که دچار مشکل شده اند – آنژیو پلاستی (بازکردن عروق قلب) – پیوند قلب – جراحی بای پس – ترمیم نقص مادرزادی قلبی در نوزادان – برطرف کردن انسداد شریان های منتهی به قلب
انواع عوارض جراحی قلب
عوارض جراحی قلب چند نوع هستند؛ بعضی از آنها حین عمل و بعضی از آنها بعد از عمل اتفاق می افتند. البته ممکن است عوارض دیررس هم دیده شود، یعنی وقتی که بیمار برای دوران نقاهت در منزل به سر می برد ولی هر چه بیشتر از روز عمل جراحی فاصله می گیریم، خطرهای تهدیدکننده سلامت بیمارانی که جراحی شده اند نیز کمتر می شود. سکته قلبی هنگام عمل جراحی 3 درصد از بیماران حین عمل جراحی دچار سکته قلبی می شوند. بالا رفتن بعضی از آنزیم های خاص نشان دهنده بروز سته قلبی در بیمار، حین عمل جراحی است. در افرادی که دچار درد شدید قفسه صدری قبل از عمل جراحی هستند، رگ اصلی یا 3 رگ قلبی درگیر است و بیماران خانم بیشتر مستعد سکته قلبی حین عمل جراحی هستند. سکته مغزی هنگام عمل جراحی هنگام عمل جراحی، روی شریان یا رگ آئورت دستکاری هایی انجام می گیرد. به همین دلیل ممکن است ذراتی از آترواسکلروز حرکت کند و به مغز برسد. حرکت این ذرات داخل مغز ممکن است باعث آمبولی شود که منجر به سکته مغزی خواهد شد. گاهی علت این عارضه، پایین آمدن فشار خون بیمار در طول عمل جراحی است، به خصوص افرادی که قبل از عمل جراحی فشار خون بالا داشته اند. ممکن است چنین بیمارانی به کما بروند و هرگز از کما خارج نشوند. گاهی هم اختلالات در تمرکز و حافظه دیده می شود که به مرور زمان قابل برگشت است. حدود 2 درصد از چنین بیمارانی عوارض شدیدی پیدا می کنند و دچار اختلال عملکرد بعد از جراحی می شوند. فیبریلاسیون دهلیزی تقریبا 40 درصد از بیمارانی که بعد از جراحی قلب باز دچار فیبریلاسیون دهلیزی در روز دوم تا سوم می شوند، این آریتمی شایع را تجربه می کنند. دهلیزها برای ایجاد ضربان قلب باید با هم منقبض شوند و خون داخل حفره ها را به فضای بطنی منتقل کنند. گاهی در اثر اختلال عملکرد و اختلال در هدایت الکتریکی، در اصطلاح حالتی مانند پرپر زدن اتفاق می افتد که به آن «فیبریلاسیون» گفته می شود. در واقع، همه قسمت های دهلیز با هم منقبض نمی شوند و این مسئله باعث می شود خون کافی وارد بطن ها نشود و فیبریلاسیون رخ دهد که فرد را مستعد ایجاد لخته داخل دهلیز می کند. اگر لخته جدا شود ممکن است به سوی مغز و اندام های دیگر حرکت کند و به صورت سکته مغزی یا ایسکمی (کاهش خونرسانی) کلیه و سایر اندام ها بروز کند. عوامل خطری که باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی می شوند، فشار خون بالا و نارسایی قلبی قبل از عمل جراحی قلب باز هستند. البته جراح برای کاهش احتمال فیبریلاسیون دهلیزی از داروهایی استفاده می کند. 80 درصد از بیمارانی که بعد از عمل جراحی قلب باز دچار فیبریلاسیون دهلیزی می شوند، خود به خود و طی 24 ساعت به شرایط عادی بر می گردند.
عوارض جراحی قلب باز
برخی از عوارض شایع عمل قلب باز بطور معمول در ساعات و روزهای اولیه بستری شدن در بیمارستان بهبود می یابند و بیمار بطور دقیق برای عوارض عمل قلب باز توسط پرسنل بیمارستان و از طریق انجام تست های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می گیرد. 1- خونریزی بعد از عمل قلب باز ممکن است در محل برش جراحی یا منطقه ای از قلب که در آن عمل جراحی انجام می شود رخ دهد. 2- ریتم قلب غیر طبیعی در موارد نادر یک پیس میکر خارجی موقتی، و یا داخلی دائمی ممکن است برای اصلاح این مشکل لازم باشد. 3- آسیب ایسکمیک قلب آسیب به بافت قلب ناشی از کمبود جریان خون به قلب4- مرگ خطر مرگ در جراحی که در آن قلب متوقف گردیده است در هر روشی افزایش می یابد. 5- لخته شدن خون لخته شدن خون ممکن است در داخل و اطراف قلب شکل گرفته و یا از طریق جریان خون حرکت نماید. 6- سکته مغزی اغلب توسط لخته هایی که در خون بعد از عمل جراحی شکل گرفته اند، ایجاد می شود. 7- از دست دادن خون در برخی موارد، یک انتقال خون ممکن است لازم باشد. 8- تامپوناد قلبی (تامپوناد پریکارد) یک بیماری تهدید کننده زندگی که در آن پریکارد، کیسه اطراف قلب، پر از خون می شود. این حالت باعث می شود که عملکرد کامل قلب دشوار و یا غیر ممکن گردد.
جراحی قلب باز و مراقبت
پس از انجام عمل جراحی قلب باز بیمار احساس بهتری خواهد داشت و امکان دارد بین 10 تا 15 سال هیچ گونه مشکل قلبی برای وی پیش نیاید. اما در طولانی مدت ممکن تعداد دیگری از رگ ها دچار گرفتگی شوند و نیاز به عمل مجدد باشد. اگرچه عمل جراحی بای پس، خون رسانی به قلب را بهبود می بخشد، اما بیماری های زمینه ای عروق کرونر را درمان نمی کند. نتایج اثربخش درمان، زمانی دوام خواهند داشت که شما مواردی همچون:مصرف منظم داروها برای جلوگیری از لخته شدن خون را رعایت کرده و فشارخون، کلسترول و دیابت خود را کنترل نمایید. سبک زندگی سالم، در پایداری نتایج درمان بسیار مؤثر است، ازجمله رعایت موارد زیر: ترک سیگار. پیروی از یک رژیم غذایی سالم، مانند رژیم غذایی دش (DASH)(یک برنامه غذایی که توسط سازمان ملی قلب، خون و ریه امریکا به بیماران توصیه می شود). داشتن وزن متعادل. انجام تمرینات ورزشی به طور منظم. مدیریت استرس. علاوه بر تغییر در شیوه زندگی، در اغلب موارد یک برنامه بازتوانی قلب توسط پزشک برای بیمار توصیه می گردد. توان بخشی قلبی، یک برنامه درمانی است که شامل تمرینات و آموزش های خاص می شود. این برنامه برای هر فردی بر اساس شرایطش به صورت خاص طراحی می شود، تا عملکرد قلبی او بهبود یابد. از برنامه بازتوانی قلبی پس از حمله های قلبی یا سایر جراحی های قلبی استفاده می شود تا به ارتقاء شرایط بیمار کمک شود. اغلب بازتوانی قلبی از زمانی که شما هنوز در بیمارستان هستید، آغاز می شود. این برنامه تحت نظارت پزشک ادامه خواهد داشت تا زمانی که شما بتوانید پس از بازگشت به منزل به راحتی آن را دنبال نمایید.
جراحی قلب و سرفه
یکی از عوارض شایع که ممکن است مدت زیادی طول بکشد، سرفه است. حین جراحی ریه ها روی هم می خوابد و عمل تبادل هوا با دستگاه انجام می شود. برای این که ریه ها بتوانند عملکرد دوباره خود را از سر گیرند، دستگاه هایی برای بهبود تنفس به بیماران داده می شود تا بتوانند عمل دم را با آن انجام دهند. این کار کمک می کند ریه ها باز شوند. علت عمده سرفه های مکرر بیمار باز نشدن ریه هاست. استفاده از دستگاه باید در خانه نیز ادامه یابد. اگر سرفه ها کمتر نشوند و به خصوص هنگامی که بیمار دراز می کشد، شدت یابند ممکن است به علت تجمع مایع داخل ریه باشد. در این مواقع حتما باید بیمار را به پزشک متخصص ارجاع داد.
مراحل جراحی قلب باز
به طور متوسط پروسه عمل جراحی قلب باز بین 4 تا 6 ساعت ممکن است به طول بکشد. -ابتدا بیمار توسط متخصص بیهوشی، تحت بیهوشی قرار می گیرد. بیهوشی سبب می شود تا بیمار در طول کل زمان عمل خواب باشد و به هیچ عنوان دردی را احساس نکند. -جراح برش 8- 10 اینچی در قفسه سینه ایجاد میکند. -جراح برای دسترسی به قلب، تمام یا بخشی از استخوان های قفسه سینه را برش می دهد. -هنگامی که قلب قابل مشاهده گردید، بیمار ممکن است به یک دستگاه بای پس قلب و ریه متصل شود. دستگاه خون را از قلب دور می کند به طوری که جراح بتواند عمل را انجام دهد. برخی از روش های جدیدتر از این دستگاه استفاده نمی کنند. -جراح از یک رگ و یا عروق سالم استفاده می کند تا یک مسیر جدید در اطراف شریان مسدود شده ایجاد کند. -جراح سینه را با سیم بسته ، و این سیم ها را در داخل بدن قرار می دهد. -برش اصلی بخیه می گردد. گاهی اوقات آبکاری استرنوم sternal plating برای افراد در معرض خطر، از جمله افراد با سن بالا و یا افرادی که جراحی های متعدد داشته اند انجام می شود. این زمانی است که سینه با ورق های کوچک تیتانیوم پس از عمل جراحی دوباره متصل می گردند.
جراحی قلب و درد جناغ سینه
در جراحی قلب باز ابزاری استفاده می شود تا بتوان جناغ سینه را حدود 15-10 سانتی متر باز کرد. این روند یعنی فشار روی جناغ برای باز شدن، علاوه بر استخوان جناغ به ستون فقرات بیمار هم فشار وارد می کند. بهت همین دلیل بسیاری از بیماران بعد از عمل علاوه بر درد جناغ سینه از درد ستون فقرات نیز شکایت می کنند. درد قفسه سینه شاید برای بیمار نگران کننده باشد. گرچه بیمارانی که جراحی قلب باز می شوند با دردهای قلبی آشنایی دارند ولی باز هم باید به آنها اطمینان داد که احتمال دوباره گرفتگی عروق کم است و این درد عمدتا عضلانی و استخوانی است و با تجویز داروهای مسکن برطرف می شود. ممکن است درد تا 2-1 سال بعد از عمل جراحی ادامه پیدا کند. اغلب با استفاده از داروهای ضد درد تا حدودی بهبود حاصل می شود. گاهی گرم کردن محل درد و استفاده از فیزیوتراپی و لیزرهایی ه در فیزیوتراپی استفاده می شود کمک زیادی به کاهش درد بیمار می کند.
حمله قلبی
حمله قلبی و یا سکته قلبی زمانی رخ می دهد که یکی از عروق کرونر (معمولا توسط لخته خون) بسته می شود. این حمله باعث کمبود و یا فقدان خون در بخشی از قلب می شود. کمبود خون و یا فقدان می تواند باعث مرگ آن بخش از قلب شود. این بیماری یکی از انواع شایع بیماری قلبی در آمریکا بوده و سالانه حدود یک میلیون حمله قلبی در این کشور رخ می دهد. علائم هشدار دهنده حمله قلبی شامل موارد زیر است درد قفسه سینه درد در پشت، دستها، گردن و یا فک شما تنگی نفس تهوع یا استفراغ تپش قلب سریع و یا نامنظم سایر نشانه ها از جمله، خستگی، اضطراب، سوء هاضمه و یا سوزش معده
افسردگی بعد از جراحی قلب
در اختلال اضطراب و افسردگی به دلایل مختلفی ایجاد می شوند. ممکن است به صورت ژنتیکی یا تحت تاثیر محیط و … باشند، ولی این دو اختلال را عمدتا در افرادی که دچار بیماری های مزمن و طول کشیده هستند، بیشتر مشاهده می کنیم. مثلا فردی که دچار سرطان است. نام ترسناک سرطان که بسیاری از مردم هنوز آن را مصادف با مرگ و پایان زندگی می دانند، طولانی بودن روند درمان، هزینه بالای درمان بیماری، غیرقابل پیش بینی بودن نتیجه درمان و … انسان را متاثر می کند و روال زندگی عادی را به هم می زند. طبیعی است که فشارهای روانی ناشی از بار بیماری باعث شود دو اختلال اضطراب و افسردگی نیز بیشتر بروز کند. بیماری قلبی مزمن نیز چنین وضعیتی را در بیمار ایجاد می کند. این بیماری نیز محدود کننده است و فرد مدت زیادی را باید با بیماری درگیر باشد و دردهای ناشی از بیماری قلبی به شدت فرد را ناامید و مستاصل می کند. در این شرایط اختلالات اضطراب و افسردگی احتمال بروز بیشتری پیدا می کنند. البته این نکته را هم باید مد نظر قرار داد که ثابت شده افراد مبتلا به بیماری های قلبی، قبل از بیمار شدن بیشتر از جمعیت عادی از این دو اختلال روانپزشکی رنج می برند. بیماری های قلبی هم مانند سرطان و سایر بیماری های مزمن باعث محدودیت فرد، تحمل درد، از دست دادن شغل، خانه نشین شدن، کاهش روابط اجتماعی، هزینه ناشی از بیماری، رفت و آمد در بیمارستان و بستری شدن های مکرر می شود و فکر و خیال ناشی از بیماری قلبی است که باعث تشدید یا بروز اضطراب و افسردگی می شود. البته علائمی مانند بدخلقی و پرخاشگری در بیماران را هم باید به این دو اختلال افزود. تقریبا همه افراد قبل از عمل جراحی از نتیجه آن نگران هستند. هر چقدر عمل جراحی بزرگ تر و حیاتی تر باشد،نگرانی و اضطراب آن بیشتر خواهد بود. گاهی هم نتیجه جراحی آن طور که انتظار می رود، پیش نمی رود. مثلا بعد از جراحی عوارضی دیده می شود که خطرناک هستند و این روند، شرایط متلاطم روانی را در فرد دو چندان می کند. بسیاری از بیمارانی که جراحی قلب باز می شوند حتی بعد از برطرف شدن مشکل همچنان در همان حال و هوای روزهای پر استرس و پر اضطراب باقی می مانند. علت این است که شاید برگشت به وضعیت قبل از بیماری مدت طولانی حتی تا چند سال طول بکشد و تا آن موقع باید تحت نظر باشند. البته بعضی از داروهای قلبی که بیماران باید استفاده کنند هم ممکن است باعث اضطراب و افسردگی شوند. بهتر است بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی قلب باز قرار گیرند از همان ابتدا یعنی قبل از جراحی یا بعد از جراحی به روانپزشک معرفی شوند تا اضطراب و افسردگی به خوبی کنترل شود. درمان های روانپزشکی باعث می شود علاوه بر کنترل این دو اختلال، فرد برای زندگی جدید بعد از جراحی هم آماده شود. البته در مواقعی 8که بعد از جراحی قلب بیمار دچار عوارض می شود قطعا اختلالات روانپزشکی نمود شدیدتری پیدا می کنند. برای کنترل اختلالات روانپزشکی نیاز به تجویز دارو است.
پس از جراحی قلب
توصیه هایی معمولا تحت عنوان مراقبت های بعد از حراجی قلب باز عنوان می شود، موقت هستند و با بهبود کامل، بیمار می تواند زندگی عادی خود را از سر گیرد… و اما توصیه های طلایی: 1. ناحیه جراحی را خشک و تمیز نگه دارید: از زدن هرگونه لوسیون یا کرم خودداری کنید، مگر این که پزشک آن را تجویز کرده باشد. 2. به پشت بخوابید: خوابیدن به پهلو و یا روی شکم ممکن است به جناغ سینه فشار وارد کند. 3. استراحت کافی داشته باشید: کارهای سبک انجام دهید. از بالا و پایین رفتن زیاد پله ها خودداری کنید. اشیای بیش از 2 کیلوگرم را بلند نکنید. از بغل کردن کودکان در حالت ایستاده اجتناب کنید. 4. فعالیت تان باید به اندازه کافی باشد: حتما در مورد زمان و نوع فعالیت با پزشک تان مشورت کنید. حین فعالیت، زمانی را به استراحت اختصاص دهید. فعالیت شما نباید ممتد و خسته کننده باشد. 5. به هیچ وجه وارد شرایط استرس زا نشوید: اگر خبر یا برنامه ای باعث ناراحتی شما می شود، از دیدن و شنیدن آن دوری کنید. 6. کمتر بیرون بروید: در هوای آلوده و بیش از حد گرم و سرد از خانه خارج نشوید. 7. اصول استحمام را رعایت کنید: تقریبا 10-7 روز بعد از عمل جراحی و در صورتی که محل جراحی مشکلی ندارد، می توانید استحمام کنید. استحمام باید کوتاه باشد. بهتر است حین استحمام روی صندلی بنشینید و فردی نیز به عنوان مراقب در حمام حضور داشته باشد. رفتن داخل وان توصیه نمی شود و دوش گرفتن بهتر است. 8. روی صندلی نماز بخوانید: از خم و راست شدن خودداری کنید. 9. فعلا سفر نروید: زمان مسافرت و نحوه رفتن به مسافرت را با پزشک خود مطرح کنید. در صورتی که پزشک اجازه داد، می توانید به سفر بروید. 10. سیگار نکشید: مصرف سیگار، الکل، فست فودها، غذاهای تند و ادویه جات و غذاهای چرب و روغنی ممنوع است. 11. مصرف داروها را فراموش نکنید: اگر در مصرف دارو دقیق نیستید، از فردی بخواهید تا این مسئولیت را بر عهده گیرد. 12. نگران ظاهر ناخوشایند محل برش جراحی نباشید: معمولا ظرف مدت 6 ماه تا حدود زیادی ناحیه کمرنگ تر می شود و دیگر با ظاهر ناخوشایند زخم مواجه نخواهید بود. 13. رانندگی نکنید: حدود یک ماه بعد از جراحی می توانید مسیرهای کوتاه را با ماشین طی کنید ولی رانندگی طولانی اصلا توصیه نمی شود. همچنین بهتر است تا 6 ماه از دوچرخه سواری و موتورسواری اجتناب کنید.
زمان مناسب برای جراحی قلب
بر اساس یافته گروهی از محققان در بیمارستان دانشگاهی لیل فرانسه قلب در ساعات بعدازظهر قوی تر است و بهتر می تواند جراحی باز را تحمل کند و این امر ربطی به خسته بودن جراح ندارد. بر پایه این گزارش پزشکان هنگام عمل مانند تعویض دریچه های قلب باید مانع از ادامه فعالیت های قلب شوند و همین امر قلب را با استرس روبرو می کند؛ در حالیکه جریان خون به بافت قلب کاهش خواهد یافت. پزشکان و محققان پیامدهای بعد از عمل جراحی را در 596 بیمار بررسی کرده اند که نیمی از آنها در ساعات صبح و نیمی در ساعات بعداز ظر جراحی شده بودند. این پیامدها شامل حملات قلبی، نارسایی قلب و مرگ بود. یافته های محققان نشان داد از 298 بیماری که صبح عمل جراحی روی آنها انجام شد 54 مورد و از همین تعداد بیماری که در ساعت عصر عمل جراحی قلب کرده اند 28 نفر با عوارض جراحی روبرو شدند. پروفسور بارت استائلز/Bart Staels از موسسه پاستور د لیل و یکی از محققان این مطالعه می گوید: نمی خواهیم مردم را از انجام عمل قلب بترسانیم زیرا این عمل جراحی در بعضی موارد جان آنها را نجات می دهد. وی افزود: همچنین بیمارستان ها نمی توانند همه عمل های جراحی قلب را به بعد از ظهر منتقل کنند. اما می توانیم بیمارانی را که با بیشترین خطر روبرو هستند تشخیص و عمل آنها را در ساعات بعد از ظهر انجام دهیم؛ این امر برای آنها بهتر است. بر پایه این گزارش چاقی و دیابت نوع 2 دو عاملی هستند که موجب پیچیده شدن شرایط بیمار بعد از جراحی می شود. این موضوع که سلامت و وضعیت قلب در ساعات مختلف روز تغییر می کند از مدت ها قبل طرح شده بود. خطر حمله یا سکته قلبی بیش از همه در ساعات اولیه روز وجود دارد در حالیکه قلب و ریه ها در بهترین وضعیت عملکردی در ساعات عصر هستند. دکتر جان اونیل/Dr John O’Neill از مرکز تحقیقات پزشکی آزمایشگاه زیست شناسی مولکولی انگلیس می گوید: این یافته از نظر علمی چندان موجب شگفتی نیست؛ زیرا سلول های قلب نیز مانند همه سلول های دیگر ساعت زیستی دارد که فعالیت های آنها را تنظیم می کند. بهترین عملکرد سیستم قلب و عروقی اواسط بعداز ظهر ثبت شده است و به همین دلیل ورزشکاران حرفه ای معمولا بهترین رکوردها را در این زمان می زنند.